Alifahad

പ്രണയം എന്നത്  നിങ്ങൾക്ക്  ഇഷ്ടമുള്ളതിനെ  നിങ്ങൾ  ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർക്കായി  നൽകലാണ്.  ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് പ്രിയപ്പെട്ടവന് നൽകുക എന്നതിനർത്ഥം ആ  പ്രിയപ്പെട്ടവന് നൽകുന്ന സ്ഥാനം മറ്റൊരാൾക്കും (ഇഷ്ടപ്പെട്ട ആ ഒന്നിനുപോലും) നൽകാതിരിക്കുക എന്നതും  ആകുന്നു. _ ഇമാം ശിബ്‌ലി(റ) ഇമാം ശിബ്‌ലിയുടെ ഈ സൂഫി പ്രസ്താവന സുവ്യക്തമായ ആത്മീയ ഭാവനയുടെയും, ദിവ്യാനുരാഗത്തിൻ്റെയും അനിർവചനീയമായ അർത്ഥതലമാണ് നമ്മുക്ക് സമ്മാനിക്കുന്നത്: "മഹബ്ബ", അഥവാ സത്യസ്നേഹം / ദിവ്യസ്നേഹം, സുഖകരമായ വാക്കുകളിലൊതുങ്ങുന്നതല്ല, മറിച്ച് പ്രണയി ചെയ്യുന്ന ബലിദാനങ്ങളിലും നിർമലമായ ഉദ്ദേശങ്ങളിലും പ്രതിഫലിക്കുന്ന ഒന്നാണ്.  ഗുരു ശിബ്‌ലി (റ) പറഞ്ഞത് പോലെ, "മഹബ്ബ ഇഷ്ടമുള്ളത് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർക്കായി കൊടുക്കുക" എന്നത്, ഒരു വ്യക്തിയോട് ഉള്ള സ്നേഹം അതിനെ തികയാൻ തക്കതായതല്ലാതെ, നാം ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങൾ പോലും അവർക്കായി ഉപേക്ഷിക്കാനുള്ള മനസ്സാണ്.  അത് ഉപരിതലത്തിൽ നോക്കുമ്പോൾ വെറും ദാനം പോലെ തോന്നാമെങ്കിലും, ഉള്ളിലൊഴുകുന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും ശക്തമായ പ്രകടനമാണത്. ഈ സ്നേഹത്തിന് അതിപ്രധ...

സൂഫികൾ പറയുന്നു: "സ്നേഹം ദൈവിക കരുണയുടെ لطائف البر (ലതാ’ഇഫ് അൽ-ബിർ) സൂക്ഷ്മതകളിലൂടെ രഹസ്യത്തിന്റെ (സിർ) ആകർഷണമാണ്."  ഈ വാക്യം സൂഫിസത്തിലെ ആഴത്തിലുള്ള ആത്മീയ ആശയം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. സ്നേഹം (മഹബ്ബ) ഒരു പരിവർത്തനശേഷിയുള്ള ശക്തിയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു, ഇത് "സിർറ്" എന്ന ആത്മീയ രഹസ്യത്തെ ദൈവിക സാന്നിധ്യത്തേക്കു നയിക്കുന്നു. ഇതിന്റെ അർത്ഥം വിശദീകരിക്കാം:   1. "സ്നേഹം രഹസ്യത്തിന്റെ (സിർറ്) ആകർഷണമാണ്"      - സിർറ് എന്നത് വ്യക്തിയുടെ ഏറ്റവും ആന്തരികമായ, ഹൃദയ നാഥനോട് നേരിട്ട് അനുഭവപ്പെടുന്ന ആത്മീയ അന്തർഗതമാകുന്നു.      - സ്നേഹം ഒരു മാഗ്നറ്റിനേക്കാള്‍ ശക്തിയായി ഈ ആത്മീയ പരമസത്യത്തേക്കു ദിശാബോധം നൽകുന്നു.       - ഇത് ബലമായി ഉണ്ടാക്കുന്ന അല്ലങ്കിൽ അഭിനയിച്ച് ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒന്നല്ല; പകരം, ദൈവീയ സുന്ദര്യത്തോടുള്ള ആത്മാവിന്റെ സ്വാഭാവിക പ്രതികരണമാണ്.   2. "ദൈവിക കരുണയുടെ لطائف البر (ലതാ’ഇഫ് അൽ-ബിർ) സൂക്ഷ്മതകളിലൂടെ"       - ലതാ’ഇഫ് (സൂക്ഷ്മതകൾ) ദൈവിക ദയയുടെ സുക്ഷ്മമായ സ്പർശങ്ങളോ ആത്മീയ ബോ...

ഈദ് എന്നാൽ 'ഇആദത്' അഥവാ മടക്കം. മനുഷ്യന്റെ തുടക്കത്തിലേക്കുള്ള മടക്കമാണ് ഈദ്. പ്രപഞ്ചനാഥൻ മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചത് ഏറ്റവും ഉൽകൃഷ്ടമായ ഘടനയിലാണ്. പരിശുദ്ധമായ അവസ്ഥയിലാണ്. നാഥന്റെ തിരുസന്നിധിയിലേക്ക് ചേർത്തു വെക്കാൻ മാത്രം പവിത്രതയോടെയാണ്. മലകൂതെന്ന അത്ഭുത ലോകത്തെ അനുഭവിക്കുന്നവരായിട്ടാണ്. മാലാഖമാരോട് കൂടെ സ്വർഗ്ഗരാജ്യത്ത് ഉല്ലസിക്കാൻ കഴിയുന്ന പ്രകൃതത്തോടെയാണ്. എന്നാൽ മനുഷ്യൻ ഒരു കുഞ്ഞായി ഭൂമിയിൽ ജനിച്ച് വീണ നാൾ മുതൽ അവന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ കാഴ്ച നഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളെന്ന മറകൾ ഓരോന്നും അവന്റെ തറവാടിനെ തൊട്ട് അവനെ മറച്ച് പിടിച്ചു. എന്റെ മാതാവ്, പിതാവ്, കളിക്കോപ്പുകൾ, ഭക്ഷണം, വീട്, മുറ്റം, വാഹനം, സന്തോഷം, സങ്കടം, ആനന്ദം തുടങ്ങി അവൻ പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളിലൂടെ അനുഭവിച്ച കാര്യങ്ങളുടെ എണ്ണം വർദ്ധിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് അവന്റെ ആത്മമണ്ഡലത്തെ കുറിച്ച് അവൻ കൂടുതൽ കൂടുതൽ അകലെയായി. ബിശ് റിന്റെ വലിയപെരുന്നാൾ നാഥൻ പറയുന്നു: We have certainly created man in the best of stature. തീര്‍ച്ചയായും മനുഷ്യനെ നാം ഏറ്റവും നല്ല ഘടനയോടു കൂടിയാണ് സൃഷ്ടിച്ചത്. Then We return him to the...

ചിന്തകളിൽ നല്ലത് മാത്രം അരിച്ചെടുത്ത് മുത്തും പവിഴവുമാക്കി മനസ്സെന്ന ഖജനാവിൽ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചിരുന്ന വിശുദ്ധമായ നാലാഴ്ചകൾ. ആ ദിവസങ്ങളിൽ നേടിയെടുത്ത ആത്മീയമായ ഊർജ്ജം ഒരാണ്ട് കാലം യാത്രികനെ നേർവഴിക്ക് നടത്തും. ശരീരത്തിന്റെ ഭാരം കുറഞ്ഞത് പോലെതന്നെ മനസ്സിന്റെ ഭാരങ്ങളും കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. മനസ്സിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാരം അഹന്തയാണ്. തന്റെ എല്ലാ കഴിവുകളും അവയുടെ യഥാർത്ഥ ഉടമസ്ഥന് മനസ്സാ സമർപ്പിക്കുകയായിരുന്നു ബിശ്ർ ചെയ്തത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആയിരം മാസങ്ങളേക്കാൾ പുണ്യമെന്ന് വിശേഷിക്കപ്പെട്ട ലൈലതുൽ ഖദ്റിന്റെ അനുഭൂതികൾ അവന് മറക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. സൂഫികളുടെ മൊഴിമുത്തുകൾ ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാത്ത ആത്മജ്ഞാനികളുടെ ലെെലതുൽ ഖദ്റിന് എന്ത് മധുരമായിരിക്കും. ബിശ്ർ കൊതിച്ചു. റമളാൻ മാസം ചുടുചുംബനങ്ങൾ നൽകിയാണ് വിട പറഞ്ഞത്. കാരണം അവനാ റമളാനിനെ അത്രമേൽ ആദിത്യമര്യാദയോടെയായിരുന്നു വിരുന്നൂട്ടിയത്. റമളാൻ അവന്റെ കൂടെ ഉണ്ടു, ഉറങ്ങി, ഉറന്നു. അവൻ റമളാനെ പ്രണയിച്ചു. റമളാൻ അവനെയും. അത്കൊണ്ട് തന്നെ ഈ ചെറിയ പെരുന്നാൾ ബിശ്റിന് വലിയ പെരുന്നാളായിരുന്നു. സന്തോഷത്തിന്റെ ദിവസത്തിൽ പുതിയ പുടവയണിഞ്ഞ് അത്...

സൂഫീകൾ ആത്മീയ പിതാവായി വിശ്വസിക്കുന്ന പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ പ്രകാശവും വിശ്വത്തിനാകെയും കാരുണ്യവുമായ വ്യക്തി പ്രഭാവമേതോ അതാണ് മുഹമ്മദ് റസൂലുള്ള.  അൽ ഇൻസാനുൽ കാമിൽ എന്നാണ് പ്രവാചകരെ സൂഫികൾ വിളിച്ചത്. എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും പൂർണത കൈവരിച്ച മനുഷ്യൻ എന്നാണ് അർത്ഥം.  ശരീര ബോധത്തിലുള്ള മനുഷ്യർക്കും ആത്മബോധത്തിലുള്ള അതിമാനുഷികത കൈവരിച്ച മിസ്റ്റിക്കുകൾക്കും പ്രവാചകർ പരിപൂർണ്ണൻ തന്നെ.  എല്ലാവർക്കും തികഞ്ഞ ഗുരുവും വഴികാട്ടിയും അനുകരണീയരും ആയിരുന്നു അഹ്മദ് റസൂലുള്ള. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എല്ലാ സൂഫികളും പ്രവാചകാനുരാഗികളായിരുന്നു. അനുരാഗ ലഹരിയാൽ ആ പ്രവാചകരിൽ ലയിച്ചുചേർന്ന വരായിരുന്നു സൂഫികൾ. മൗലാനാ ജലാലുദ്ദീൻ റൂമി പറയുന്നു, "I'm the dust on the path of Muhammed, the chosen one" "മുഹമ്മദ് മുസ്തഫ നടന്ന വഴിയിലെ ഒരു മൺതരി മാത്രമാണ് ഞാൻ. ആ പ്രണയമായിരുന്നു സൂഫികളുടെ വാക്കുകൾ അത്രയും അകക്കാമ്പുള്ളതാക്കിയത്. ഹൃദയത്തിൻറെ ചങ്ങലകൾ പൊട്ടിക്കുവാൻ മാത്രം  ശക്തമായ അവരുടെ തൂലികകൾ ചലിച്ചതും ആ പ്രവാചക പ്രേമം കാരണമായിരുന്നു. അവിടുത്തെ ഓരോ നിമിഷവും അത്ഭുതാവഹമായിരുന്നു. ഒരു മനുഷ്യന് ഇത്രത്തോളം...