ആത്മാവിൻ്റെ മറ (2)

ഒന്നോർക്കുക, ഹൃദയത്തിന് ഒരൊറ്റ ലക്ഷ്യം/അവസ്ഥ മാത്രമേയുള്ളൂ. അതിനെ പ്രകാശം അഭിമുഖീകരിച്ചാൽ അത് തിളങ്ങും. അതിനെ ഇരുട്ട് അഭിമുഖീകരിച്ചാൽ അത് ഇരുണ്ടുപോകും. ഇരുട്ടും പ്രകാശവും ഒരിക്കലും ഒരുമിക്കില്ല. ഈ സത്യം മനസ്സിലാക്കിയാൽ, ഗുരു ഇബ്നു അതാഇല്ലാഹി സിക്കന്ദരി (റ) അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചതിന്റെ പൊരുൾ നിങ്ങൾക്കറിയാം:

"ഈ ഭൗതിക അഭൗതിക പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഇരുണ്ട രൂപങ്ങൾ ഹൃദയത്തിന്റെ കണ്ണാടിയിൽ പതിഞ്ഞിരിക്കുകയാണെങ്കിൽ ഈമാന്റെയും (വിശ്വാസം), ഇഹ്‌സാനിന്റെയും (നന്മ) വെളിച്ചം കൊണ്ട് എങ്ങനെയാണ് ആ ഹൃദയം പ്രകാശിക്കുക?

കാരണം, പരസ്പരം വിരുദ്ധമായ രണ്ടെണ്ണം ഒരുമിച്ച് വരില്ല."

അല്ലാഹു തആലാ പറയുന്നു:

( مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ ) 

"ഒരാൾക്ക് രണ്ട് ഹൃദയങ്ങൾ അല്ലാഹു അവന്റെ ഉള്ളിൽ വെച്ചിട്ടില്ല."

അതുകൊണ്ട്, ഓ ദരിദ്രനായ മനുഷ്യ! നിനക്ക് ഒരൊറ്റ ഹൃദയം മാത്രമേയുള്ളൂ. നീ സൃഷ്ടികളുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞാൽ, സത്യത്തിൽ (അല്ലാഹുവിൽ) നിന്ന് അകന്നുപോകും. 

നീ സത്യത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞാൽ, സൃഷ്ടികളിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകും.

അപ്പോൾ നീ 'മുൽക്ക്' (ഭൗതികലോകം) എന്ന ലോകത്തിൽ നിന്ന് 'മലക്കൂത്തി'ലേക്കും (സൂക്ഷ്മലോകം), 'മലക്കൂത്തി'ൽ നിന്ന് 'ജബറൂത്തി'ലേക്കും (ദിവ്യശക്തിയുടെ ലോകം) യാത്രയാകും.

എന്നാൽ, നീ ഈ ലോകത്ത് നിന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്കും ശീലങ്ങൾക്കും ബന്ധനസ്ഥനായിരിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം, നിന്റെ രക്ഷിതാവിലേക്ക് (അല്ലാഹുവിലേക്ക്) നിനക്ക് യാത്ര തിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.

 അതിനെക്കുറിച്ചാണ് അദ്ദേഹം (ഇബ്നു അതാഇല്ലാഹി സിക്കന്ദരി (റ)) സൂചിപ്പിച്ചത്:

[ أم كيف يرحل إلى الله وهو مكبل بشهواته ؟ ]

"[അവന്റെ ആഗ്രഹങ്ങളാൽ ബന്ധിതനായിരിക്കെ, അവന് എങ്ങനെയാണ് അല്ലാഹുവിലേക്ക് യാത്ര തിരിക്കാൻ കഴിയുക?]"

യാത്ര/പ്രയാണം എന്നാൽ എന്ത്?

'അർ-റഹീൽ' (പ്രയാണം) എന്നാൽ ഒരു നാട്ടിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു നാട്ടിലേക്ക് ഉയർത്തെഴുന്നേൽക്കുകയും നീങ്ങുകയും ചെയ്യുക എന്നാണ്.

ഇവിടെ അതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്:

 - പ്രപഞ്ചത്തെ നോക്കുന്നതിൽ നിന്ന്, പ്രപഞ്ചത്തിന് രൂപം നൽകിയവനെ (സ്രഷ്ടാവിനെ) സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നതിലേക്ക് എത്തുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, 'മുൽക്കി'ൽ (ഭൗതിക ലോകം) നിന്ന് 'മലക്കൂത്തി'ലേക്ക് (സൂക്ഷ്മ ലോകം) നീങ്ങുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, കാരണങ്ങളിൽ മാത്രം തങ്ങിനിൽക്കുന്നതിൽ നിന്ന്, കാരണങ്ങളുടെ സ്രഷ്ടാവിനെ കാണുന്നതിലേക്ക് ഉയരുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, അശ്രദ്ധയുടെ നാട്ടിൽ നിന്ന് ബോധത്തിലേക്കും ജാഗ്രതയിലേക്കും എത്തുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, സ്വന്തം താൽപര്യങ്ങളിൽ നിന്ന് അല്ലാഹുവിന്റെ താൽപര്യങ്ങളിലേക്ക് നീങ്ങുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, ലോകത്തിലെ മാലിന്യങ്ങളിൽ നിന്ന് പരിശുദ്ധിയുടെ ലോകത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, കേവലം ഇന്ദ്രിയാനുഭവങ്ങൾ കാണുന്നതിൽ നിന്ന്, അതിന്റെ പിന്നിലെ പൊരുൾ സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നതിലേക്ക് എത്തുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, അറിവില്ലായ്മയിൽ (ജഹ്ല്) നിന്ന് സത്യമായ അറിവിലേക്ക് (മഅ്‌രിഫത്ത്) എത്തുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, 'ഇൽമുൽ യഖീനി'ൽ (ഉറപ്പായ അറിവ്) നിന്ന് 'ഐനുൽ യഖീനി'ലേക്കും (കണ്ടുറപ്പായ സത്യം), 'ഐനുൽ യഖീനി'ൽ നിന്ന് 'ഹഖുൽ യഖീനി'ലേക്കും (സത്യത്തിന്റെ പൊരുൾ) ഉയരുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, വീക്ഷിക്കുന്നതിൽ (മുറാഖബ) നിന്ന് സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നതിലേക്ക് (മുശാഹദ) എത്തുക.

- അല്ലെങ്കിൽ, സഞ്ചരിക്കുന്നവരുടെ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് നാഥന്റെ വഴിയിൽ ഉറച്ചുനിന്നവരുടെ നാട്ടിലേക്ക് എത്തുക.

'മുക്കബ്ബൽ' (ബന്ധിതൻ) എന്നാൽ കെട്ടിയിടപ്പെട്ടവൻ (മുഖയ്യദ്). 'ശഹവാത്ത്' (ആഗ്രഹങ്ങൾ) എന്നതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്, മനസ്സ് കൊതിക്കുകയും അതിലേക്ക് ചായ്വ് കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന എല്ലാ കാര്യങ്ങളുമാണ്.

ഞാൻ (ഇബ്നു അജീബ (റ)) പറഞ്ഞു: ഭൗതികലോകവുമായി ബന്ധനസ്ഥനായിരിക്കലും പ്രയാണവും (അല്ലാഹുവിലേക്കുള്ള യാത്ര) ഒരുമിച്ച് വരില്ല.

അതുകൊണ്ട്, നശ്വരമായ ഈ ലോകത്തിലെ ഏതെങ്കിലും ഒരു കാര്യത്തിൽ, അത് നിയമപരമായി അനുവദനീയമാണെങ്കിൽ പോലും, ഹൃദയം തങ്ങിനിൽക്കുകയും അതിലേക്ക് ചായുകയും ചെയ്യുന്നിടത്തോളം കാലം, അത് സ്വന്തം നാട്ടിൽത്തന്നെ ബന്ധിക്കപ്പെട്ടവനും വിലങ്ങുവെക്കപ്പെട്ടവനുമാണ്.

അങ്ങനെയുള്ള ഒരാൾക്ക് മലക്കൂത്തിലേക്ക് (സൂക്ഷ്മലോകം) യാത്ര തിരിക്കാൻ സാധിക്കുകയില്ല. ജബറൂത്തിന്റെ (ദിവ്യശക്തിയുടെ ലോകം) പ്രകാശങ്ങൾ അവന്റെ മേൽ പ്രകാശിക്കുകയുമില്ല.

കാരണം, ആഗ്രഹങ്ങളിലുള്ള ഹൃദയത്തിന്റെ ഈ ബന്ധം, അതിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിക്കുന്നതിൽ വ്യാപൃതനായതിനാൽ തന്നെ, അല്ലാഹുവിലേക്ക് ഉയർന്നു വരാൻ സാധിക്കില്ല.

ഇനി, ആ ബന്ധങ്ങളോടൊപ്പം തന്നെ ആ ഹൃദയം നാഥനിലേക്ക് ഉയർന്നു വരുന്നു എന്ന് സങ്കൽപ്പിച്ചാൽ പോലും, ആ ഭൗതിക/അഭൗതിക ആഗ്രഹങ്ങളോടുള്ള ചായ്വ് കാരണം വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് പോകാൻ അത് അവനെ തടസ്സപ്പെടുത്തും.

വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് പോകാൻ ശ്രമിക്കുന്നു എന്ന് സങ്കൽപ്പിച്ചാൽ പോലും, ആ ബന്ധങ്ങൾ അവന്റെ കൂടെയുള്ളതിനാൽ, അവയോടുള്ള മനസ്സിന്റെ അടുപ്പം കാരണം വീഴ്ചയിൽ നിന്ന് അവന് രക്ഷയുണ്ടാവില്ല.

അതുകൊണ്ടാണ് മഹാൻമാർ ഈ ഭൗതിക സുഖങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ചത്. അവരിൽ ചിലർ പറയുകപോലും ചെയ്തു:

لدغ الزنابير على الأجسام المقرحة أيسر من لدغ الشهوات على القلوب المتوجهة

"മുറിവേറ്റ ശരീരത്തിൽ കടന്നൽ കുത്തുന്നത് പോലും, അല്ലാഹുവിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ ഹൃദയത്തിൽ ആഗ്രഹങ്ങൾ കുത്തിനോവിക്കുന്നതിനെ അപേക്ഷിച്ച് നിസ്സാരമാണ്."

ശൈഖ് സ(z)റൂഖ് (റ) പറയുന്നു: 

" ഈ ബന്ധം എന്നത് ആ ആഗ്രഹങ്ങൾ നേടുന്നതിനുമുമ്പ് ഹൃദയം അതിനെ തേടുന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ്. നേടിക്കഴിഞ്ഞാൽ, ഹൃദയം അതിൽ ബന്ധിതമാവില്ല."

തസവ്വുഫിന്റെ (ആത്മീയതയുടെ) യാഥാർത്ഥ്യം മുമ്പ് വിശദീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്: യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാതെ അല്ലാഹുവിനോടൊപ്പം ആയിരിക്കുക എന്നതാണ് അത്.

ഞങ്ങളുടെ ശൈഖ് (റളിയല്ലാഹു അൻഹു) പറയാറുണ്ടായിരുന്നു: "നിങ്ങൾക്ക് സത്യം ചെയ്തു തരണമെങ്കിൽ ചെയ്തു തരാം, ഹൃദയത്തിൽ ഒരൽപ്പം പോലും ഭൗതിക ബന്ധമുള്ളവൻ മലക്കൂത്തിന്റെ ലോകത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കില്ല."

🕊️ യാത്രയുടെ ആഹ്വാനം

അതുകൊണ്ട്, ഓ എന്റെ സഹോദരാ, ബന്ധങ്ങളുടെ വേരുകൾ നിങ്ങളിൽ നിന്ന് മുറിച്ചുമാറ്റുക. തടസ്സങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ നിന്ന് ഓടിയകലുക. അപ്പോൾ സത്യങ്ങളുടെ (ഹഖാഇഖ്) പ്രകാശങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ മേൽ പ്രകാശിക്കും.

ഇതുകൊണ്ടാണ് ശിഷ്യനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം 'സിയാഹത്തും' (നാടുകൾ ചുറ്റിസഞ്ചരിക്കൽ) 'ഹിജ്റയും' (സ്വദേശം വിട്ടുപോകൽ) വളരെ പ്രാധാന്യമുള്ള കാര്യമായി മാറിയത്. കാരണം, ഭൗതികമായ സ്വന്തം നാട്ടിൽ താമസിക്കുമ്പോൾ ഇന്ദ്രിയപരമായ ബന്ധങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറി നിൽക്കാൻ കഴിയില്ല.

അവർ (സൂഫിയാക്കൾ) പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്:

الفقير كالمـاء إذا طال في موطن واحد تغير ، وإذا جرى عذب

"ഒരു സ്ഥലത്ത് ഒരേപോലെ കെട്ടിക്കിടക്കുന്ന വെള്ളം പോലെയാണ് ഒരു ഫക്കീർ (ആത്മീയ സഞ്ചാരി); അത് കെട്ടിക്കിടന്നാൽ മലിനമാകും. എന്നാൽ, അത് ഒഴുകിയാൽ ശുദ്ധമായിരിക്കും."

ഭൗതികമായി എത്രത്തോളം സഞ്ചരിക്കുന്നുവോ, അതിനനുസരിച്ച് ആന്തരികമായി (അർത്ഥത്തിൽ) സഞ്ചരിക്കും. ഹൃദയം എത്രത്തോളം സഞ്ചരിക്കുന്നുവോ, അത്രത്തോളം അത് ശുദ്ധമാകും.

ഹിജ്‌റ ഒരു പ്രവാചകചര്യ കൂടിയാണ്.  

അവരുടെ ബർക്കത്ത് കൊണ്ട് അല്ലാഹു നമുക്ക് നിഅമത് ചെയ്യുമാറാകട്ടെ, ആമീൻ.

ആത്മാവിൻറെ മറ (1)

ഏകാന്തവാസത്തിന്റെ പ്രയോജനങ്ങൾ